IZOLACJA: Carmen/ Don Giovanni/ Don Pasquale

Eksperymentalny projekt operowy twórczo reagujący na rzeczywistość czasu pandemii. Każda z postaci prowadzi swój własny, niezależny monodram. Niekiedy poszczególne fragmenty zdają się układać w dialog – celowo nie jest sprecyzowane, w jakim stopniu postaci wchodzą między sobą w interakcję. Ich intencją jest wypowiadać się w swoim własnym imieniu, rozgrywać wspomnienia i sceny z własnej opery (choć w strzępach, w innej kolejności, w przebłyskach pamięci, odruchach i emocjach). Izolacja, w której znaleźli się Carmen, Don Giovanni i Don Pasquale, powoduje w nich zachowania na granicy obłędu (słyszą głosy, ale nie są pewni swych zmysłów, czują lęk lub ekscytację, choć nie wiedzą, z jakiego powodu).